Usprawnianie
Należy rozpocząć je zaraz po operacji – zaczynając od ćwiczeń najprostszych, stopniowo przechodząc do trudniejszych. Później dobrze jest postarać się wypracować potrzebę kontrolowania ruchu i sprawności w zapobieganiu rozwojowi choroby. Dlatego po wstępnym okresie usprawniania, po uzyskaniu odpowiedniego zakresu ruchu i poprawie stanu fizycznego, staramy się zaszczepić w sobie potrzebę ruchu, np. w postaci zajęć aerobiku, regularnych ćwiczeń ogólnokondycyjnych lub każdej innej regularnie uprawianej formy ruchu. Powinno się ćwiczyć regularnie, dostosowując aktywność fizyczną do swojej ogólnej kondycji, wieku i wykonywanej pracy.
W pierwszej dobie po operacji zaczynamy ćwiczenia, mające na celu poprawę sprawności fizycznej. Do ćwiczeń na tym etapie należą: ruchy palców dłoni po stronie operowanej, zaciskanie dłoni, podnoszenie kończyny w górę w skos i wstrząsanie jej w górze (tzw. strzepywanie). Bezpośrednio po operacji zaleca się też układanie kończyny na specjalnie do tego przystosowanym trójkątnym klinie w celu wspomagania przepływu chłonki i ułożenia ręki w odciążeniu. Zaleca się używanie klina do spania i odpoczynku również w późniejszym okresie. Ćwiczenia w odciążeniu wykonuje się na specjalnym stanowisku. Ten typ ćwiczeń ma na celu odzyskanie pełnego zakresu ruchu w stawach obręczy barkowej.
Po ćwiczeniach w odciążeniu i odzyskaniu prawie pełnego zakresu ruchu, najlepiej zacząć wykonywać zestaw ćwiczeń poprawiających kondycję i sprawność fizyczną, szczególnie kończyn górnych.